Duże miasto, duże obawy - dlaczego boimy się podróżować po nieznanym, dużym mieście?

Wjeżdżając do dużego miasta automatycznie włącza się nam myślenie, że duże, nowe miasto to wielkie kłopoty na drodze. Co zrobić? Jak pokonać lęk przed nieznanym?

Niektórzy robią prawo jazdy tylko po to by przemieszczać się na tej samej trasie dom - praca - szkoła. Dłuższa trasa Zakopane - Gdańsk to wielkie wyzwanie, którego nigdy nie podejmą. Dlaczego? Z reguły świeży kierowca boi się nieznanej trasy. Trasy po której musiałby jechać ten pierwszy raz. Zawsze taki kierowca tłumaczy sobie to w ten sposób, że nie będzie wiedział jak jechać... ale hola hola - jakim cudem nie będzie wiedział jak jechać? Po co więc mu prawo jazdy? By jeździć całe życie na tej samej trasie? A co jak znaki zmienią? Przecież tam gdzieś daleko, choćby w stolicy naszego kraju znaki są takie same - wystarczy je obserwować. Więcej pasów? Co z tego, przecież egzamin zdany, więc nie powinno to być problemu. Czasem zdarza mi się rozmawiać ze znajomymi o wypadach do innych miast - ciągle, często słyszę tą samą śpiewkę, że pojechaliby, ale z kimś, bo sami się boją, bo miasto duże, bo zablokują skrzyżowanie, albo nie będą z jakiejś drogi potrafili wyjechać.

Jaka na to rada? Jak pokonać strach przed dużym miastem? Napisałbym, że się nie da bo tylko głupi się nie boi, ale wystarczy spróbować, zastanowić się, pomyśleć, powtórzyć znaki (choć wszystkie powinniśmy znać) i pojechać, przekonać się że to nie jest takie trudne. Jazda tą samą trasą bez przerwy powoduje, że nie rozwijamy swoich umiejętności. Można śmiało by rzecz, że cofamy się, a na pewno stoimy w miejscu zamiast ruszyć do przodu. Już nawet praktyka jazdy eLek to też w większości tylko po trasach, po których jeżdżą jazdy egzaminacyjne. Potem absolwent nie tylko jest przyzwyczajony do jednej trasy, jednego małego miasta, czasem nawet do samochodu, bo lęk przed czymś nowym, co przecież okazać może się czymś lepszym dla niego - niestety zwycięża. Dobrze pamiętam jak sam, tydzień po zdaniu egzaminu w małych Kielcach ruszyłem na podbój stolicy, a miesiąc później Krakowa. Dla mnie prawo jazdy oznaczało od zawsze prawo do normalnego życia. W gruncie rzeczy zrobiłem prawko nie po to by dojeżdżać do szkoły, ale przede wszystkim tylko po to by zacząć zwiedzać świat. Przyznam się szczerze, że najbardziej bałem się (jako typowy świeżak, który tydzień temu odebrał prawko) nie samego miasta, tylko samej trasy do tego miasta. Każde większe, szybsze auto wydawało mi się potencjalnym zabójcą. Na szczęście szybko mi to przeszło i wypad do innego miasta czy kraju nie stanowi już żadnej przeszkody psychicznej. Tak więc można? Ano można, wystarczy tylko nie zamykać się w sobie i nie słuchać ,,dobrych" rad znajomych typu po co, a na co, przecież nie wiesz jak tam jeździć itd itp, bo w przeciwnym wypadku nigdy nie wyjedziemy na wakacje nad morze czy też w góry, a jeżeli już się zdecydujemy to będziemy mieć taką adrenalinę w aucie, która w połączeniu ze stresem nie wróży niczego dobrego na naszej drodze. Szkoda, że podczas kursu na prawo jazdy nie ma czegoś takiego jak wypad do innego, nieznanego miasta, gdzie kursant nie tylko uczy się zapoznawać z nowym terenem, ale również przyzwyczaja się do warunków jakie panują na trasie do tego miasta.

AM

Strefa Kulturalnej Jazdy