Test nad zalewem, czyli Skoda Rapid 1.6 TDI na rybkach

Jeżeli mam być szczery to nigdy w życiu na rybach nie byłem. Uwielbiam jednak spędzać czas nad wodą, dlatego właśnie wybrałem zalew nieopodal Kielc na test czarnej Skody. Jak się spisywało autko? Jakie wnioski po tygodniowym teście? Sprawdźcie sami!

Na pierwszy rzut oka - czarne, kanciate - lubię kwadratowe auta. Oczywiście nie wszystkie kanty pasują do wszystkich aut, ale nie uogólniajmy teraz, tylko skupmy się na Rapidzie - a tu kanty są okej.

Zwykle w testowanych autach najbardziej ze wszystkich stron podobał mi się przód - tak jest i tym razem. Nowe, inne, ciekawiej wkomponowane logo to +1 do ładności.

Generalnie Rapid to taka mniejsza Octawka. Autko ma wypełniać lukę pomiędzy Fabinką a właśnie Oktawką. Patrząc na cenę, która bardziej zbliżona jest do Fabii i wygląd podobny do Octavii - Rapid to właśnie coś takiego pomiędzy.

Dobre wrażenie po pierwszej... przejażdżce. 1 dzień przyniósł 300 pokonanych kilometrów po różnych drogach. Zawieszenie i fotele zaskoczyły mnie totalnie - bardzo wygodne. Śmiało mogę napisać, że autko jest przeznaczone nie tylko do miasta, ale również na trasy, nawet te najdłuższe, a gdybym był przedstawicielem handlowym i miał takie autko - jeździłbym wzdłuż i w szerz Polski.

Wnętrze Rapida fajnie zaprojektowane i sprawia, że w środku czujemy się jakbyśmy byli conajmniej w Octavii. Jak to już w testowych egzemplarzach przeważnie bywa - prawie albo full opcja. W tej testówce nie było skóry co mi nigdy nie przeszkadza. 

Czarny z zewnątrz, jasny w środku. W każdym aucie jasny środek wymaga większej pielęgnacji, ale czy prawdziwy fan motoryzacji nie dba o autko? No właśnie.

Co mnie najbardziej zaskoczyło? Oczywiście poza wygodnymi fotelami spalanie w połączeniu z dynamiką autka. Rapid ma 105 km - w miarę. Przyspiesza do setki w 10,4 - jest dobrze. Pali średnio 4,9L/100km - to mi się podoba;) Trochę kilometrów zrobiłem, a na stację zajeżdżałem głównie tylko po to by rozruszać nogi. Jeżeli jesteśmy nerwowi, lubimy ostrą jazdę i mamy ciężką nogę to może zobaczymy średnio 5,5L/100km. Te 4,9 to średni wynik jaki uzyskałem pół na pół trasa-miasto. Nie oszczędzałem zbytnio autka, ale też go nie katowałem, czyli rozsądna jazda defensywna. Fajne uczucie, gdy komputer pokazuje, że jeżeli będziemy delikatni to grubo ponad tysiąc kilometrów na trasie bez problemu przejedziemy. Ach, szkoda, że moje autko nie jest takie eco dla portfela. 

Co było najsmutniejsze w teście? Świadomość, że jak oddam autko po tygodniu i przesiądę się do swojego to nigdy nie zobaczę czterocyfrowej liczby kilometrów możliwych do przejechania bez tankowania.

Najtańszy i najsłabszy Rapidek to koszt 43 tysięcy polskich złotych - autko otrzymamy jednak z małym silniczkiem benzynowym 1.2. Za najtańszego diselka 1.6 trzeba zapłacić 63 tysiące. 

Testowany egzemplarz to pozbycie się z konta 84 tysięcy złotych, ale gdybym miał to nie żałowałbym, bo za tą kwotę otrzymujemy dopasioną furę ;) Nie jestem zwolennikiem golasów, więc wolałbym mniejsze auto lepiej doposażone niż to większe w ubogiej opcji, ale to moje zdanie. 

Tak, wiem, że przydałaby się jeszcze kamera cofania, domykanie drzwi i otwieranie klapy z pilota, no i nie zapominajmy o wielkich ekranach w przednich zagłówkach - ale bez jaj, nie bądźmy, aż takimi wybrednymi ludźmi. 

Tempomat, podgrzewane fotele, elektryczne szyby, klima, nawigacja, wyjście na pendrive`a, ksenony, halogeny, doświetlanie zakrętów, trójramienna kierownica i całość na siedemnastkach w zupełności wystarczy.

Jest duży bagażnik (550L i 1490L po złożeniu tylnych siedzeń) więc z miejsca gdzie jest tanio i dużo - na pewno przywieziemy wiele.

Na koniec wideo relacja z testu jako uzupełnienie całości. Jak oglądam to łezka się kręci. Wiem jedno, do Rapida będę miał szacunek i sentyment. Nie zawiódł mnie na trasie, gdy trzeba było wyprzedzić zawalidrogę oraz na stacji, gdy jadłem hot doga i mówiłem do niego ,,nie teraz, nie na tej - później się napijesz ;)". Poniżej filmu jeszcze taka mała galeria fot na pamiątkę.

 

  

AM

Strefa Kulturalnej Jazdy