Na zachodzie Europy to normalne jak mycie zębów... czyli bydle w paski

Nie nie nie - to nie jest wpis sponsorowany. To nie będzie nawet żadna reklama pasty do zębów, szczoteczki elektrycznej czy zapachowej deski klozetowej do ultranowoczesnej łazienki. Ten wpis to promocja...

 

... kultury na drodze. Zresztą jak większość wpisów na tym blogu.

Czasem bywa tak, że jak przychodzi weekend to chcemy opuścić nasze ulubione cztery kółka i pokonać jakąś trasę z przysłowiowego buta. Tak było również ze mną ostatniego weekendu. W dobie wszechobecnej zakupowo-świątecznej gorączki galerianej postanowiłem wyciszyć się i odstresować, a najlepszym pomysłem jaki przyszedł mi do głowy był kilkukilometrowy spacer.

Tym razem miejscem na refleksję nie była wyciszona trasa z dala od gwaru miejskiego wśród śpiewu leśnych ptaków tylko właśnie zakorkowane, głośne miasto. Spacerując wzdłuż ulic obserwowałem zachowania kierowców w stosunku do kierowców, ale również jak się zaraz przekonacie wobec pieszych. Nie wiem czy mam jakąś obsesję, bzika czy innego dzika na punkcie kultury na drodze, ale co chwilę widziałem coś nie tak, co mi nie pasowało.

To coś to wciskane klaksony do dechy jakby wypuszczono na miasto kierowców testerów klaksonów. W większości przypadków klaksony były wciskane bez uzasadnionej przyczyny. Kolejna sprawa - wszystkim niby się spieszy, ale jak pojawia się zielone na sygnalizatorze to kierowcy zastanawiają się co oznacza kolor zielony i dopiero po chwili decydują się na powolny, pełen objawów krok tzn. ruch do przodu. Przykłady można by wymieniać i wymieniać, ale przyjdzie na to czas w innych wpisach. Najlepiej potraktowac każdy odskok od bycia kulturalnym na drodze w osobnym wpisie. Im tego będzie więcej tym jest potencjalnie większa szansa na dotarcie do tych, którzy potrafią na drodze zagalopować się za bardzo.

Wiem wiem, znowu się czepiam, ale po prostu chce by na tych naszych drogach jakoś to było, by wszyscy nie tyle się wzajemnie rozumieli, co będąc kulturalnymi ludźmi wzajemnie szanowali.

Przedzierając się przez gąszcz i gwar miejskiej dżungli docieram do bestii, prawdziwego miejskiego zwierza - pasiastej zebry. Bydle w paski tak wściekle i wstrętnie wygląda, że kierowcy nie chcą, wręcz boją się przed nim zatrzymywać. Jest tak straszne, że terroryzuje 99% naszych kierowców, którzy widząc je na drodze nierzadko dodają jeszcze gazu by je czym prędzej rozjechać i pojechać dalej. Podchodzę i czekam. Pierwszeństwo mam tylko wtedy gdy jestem na pasach, a nie przed. Kierowcy doskonale o tym wiedzą dlatego ani myślą zatrzymać się i skonfrontować się z pasiastą zebrą.

Po odczekaniu dwóch minut zlitowała się eLka i mogłem spokojnie przejść na drugą stronę jezdni. Oczywiście podziękowałem za ten gest podniesieniem ręki, a miła i śliczna pani kursantka uśmiechem oznajmiła, że to fajnie, że doceniłem jej gest. Na szczęście była to jednokierunkowa i jeden pas ruchu, więc jeżeli eLka się zatrzymała to cały pędzący sznurek za nią również.

Wielki problem pojawił się kilometr dalej. Droga dwukierunkowa, ale jezdnia jednokierunkowa z dwoma pasami ruchu. Takie miejsca są najgorsze i najbardziej niebezpieczne dla pieszych. Raz, że trzeba tam odczekać naprawdę swoje, bywa, że i dobrych kilka minut, a pracujemy np. po drugiej stronie i już widzimy uśmiechniętego szefa po drugiej stronie za szybą sklepową i czujemy, że właśnie obciął nam premię. Przejścia na dwu pasowych jezdniach są o tyle niebezpieczne, że gdy już przeleci ta chmara, te 99 aut to w końcu nadjedzie kulturalny kierowca, który zatrzymując się przed przejściem dla pieszych będzie chciał nam umożliwić dalszy marsz. Problem w tym, że jak zwykle i przeważnie to bywa kulturalny jest sam. Zatrzymuje się, ale na drugim pasie nikt o tym nawet przez chwile nie myśli. Kierowcy nawet zapominają jak drogo kosztuje wyprzedzanie kogoś kto zatrzymał się po to by przepuścić ludzi na pasach.

Jeżeli pieszych ma trochę oleju i resztki rozumu w głowie to będzie czekał aż ktoś się zlituje i zatrzyma. Gorzej jeżeli pieszy będzie żył w myśl zasady ,,jestem już na pasach to zawsze mogę przejść, bo mam pierwszeństwo - wówczas w myśl tej zasady długo może nie pożyć. Fakt, z jednej strony ma rację bo już jest na pasach, gdyż umożliwił mu to jeden pojazd. Niestety nie wszyscy znają i przestrzegają przepisów. Dziwne, bo każdy kierowca powinien się wykazywać ich znajomością - w końcu ma ten cholerny plastik, który zwą prawo jazdy. 

Najgorzej sytuacja wygląda, gdy w takim momencie przez pasy chce przejść dziecko. Dzieci jak wiemy są niskie i nieraz nawet ich głowa nie wystaje ponad maskę dużego suva. Wtedy sumienie niekulturalnego będzie już na bank brudne. 

Przydała by się taka akcja, kampania w mediach. Jedna, ale żeby trafiała zarówno do pieszych, tych którzy nie uważają w takich momentach i strasznie ryzykują oraz do kierowców, którzy mogą stracić to co jest najważniejsze - wolność. Słaba opcja, że przez brak kultury i wyobraźni pozbawiać się szansy na dalsze prowadzenie pojazdu.

Przyszedł czas na prawdziwy hit, czyli life is brutal. Jezdnia jednokierunkowa, trzy pasy ruchu, brak świateł i tylko ta zebra chce nam pomóc przejśc na drugą stronę jezdni.

Jak widzicie na filmiku, kierowca dostrzegł człowieka po lewej stronie jezdni, który chyba zwątpił w kulturę na drodze. Postanowił pokazac, że nie wszyscy są tacy sami. Udało mu się to zobrazować dośc dokładnie. Nie liczyłem, ale z 15 aut przejechało po zebrze myśląc, że ten przede mną bestii nie zabił, dodam gazu może mnie się uda. Nie było krwi na pasach więc nikt się nie zatrzymał, a nawet nie zwolnił, bo jeszcze pieszy by zaczął przechodzić i musieliby wszyscy te kilkanaście sekund poczekać. Tak naprawdę oni poczekają i dłużej niż kilkanaście sekund bo pewnie koło 30, ale ze 100m dalej na czerwonym świetle. Jak zaczną ruszać to ten kulturalny będzie już tuż za nimi. Strasznie smutne jest to, że gdzieś mamy innych uczestników ruchu, zwłaszcza pieszych, którzy nie posiadają klaksonów.

Niestety na drodze jest jak w dżungli, pierwszeństwo ma i generalnie wygrywa każdy kto jest szybszy, większy, mocniejszy... przeważnie kierowca samochodu - rzadziej pieszy.

 

To zdziwienie u pieszych, gdy zatrzymamy się przed pasami... bezcenne.

AM

Strefa Kulturalnej Jazdy